Polarisatie
Ik zie meer en meer mensen zowel zakelijk als privé om mij heen, door de toenemende druk vanuit en onzekerheid in organisaties/de maatschappij, in een ongezond bereik van hun persoonlijkheid terecht komen. Met een ongezond bereik bedoel ik dat een bepaalde kant of ‘pool’ van de persoonlijkheid steeds sterker op de voorgrond treedt terwijl de neutraliserende andere kant of ‘pool’ op de achtergrond verdwijnt. Ik zal enkele voorbeelden noemen van deze polarisatie: ‘Nog sterker de neiging hebben het voor anderen goed te doen in plaats van óók goed voor jezelf te zorgen’, ‘Nog sterker vasthouden aan een gewenst beeld van jezelf in plaats van ook de realiteit (wat veroorzaak ik? Waar gaat echt mijn hart naar uit? Et cetera) onder ogen komen’ of ‘nog sterker in zwart/wit of goed/fout denken terechtkomen in plaats van ook de dialoog aangaan met de ander en nieuwsgierig zijn naar andere ideeën en indrukken.
Uiteraard merk ik, als mens in deze maatschappij, dit appél op innerlijke polarisatie ook bij mijzelf. Voor mij is dat nog meer de ander voelen dan mijzelf voelen of mijzelf als onbeduidend en klein te voelen in deze grootse problemen in plaats van mijn plek in te nemen en doen wat goed voelt om een bijdrage te leveren.
De effecten van innerlijke polarisatie
Deze toenemende innerlijke polarisatie heeft voor velen van ons een heftige uitwerking. Denk aan het toenemend aantal burn-outs, toenemende zorgen over bestaanszekerheid, vriendschappen en relaties die verbroken raken et cetera. Echter, zoals bij elke crisis, ligt ook hier tegelijkertijd een enorme mogelijkheid om persoonlijk te groeien. Een kans om geluk, liefde en vrijheid in jezelf te vinden. Een mogelijkheid om diepe innerlijke vrede te ervaren en het fundament te verstevigen om je staande te houden in deze tijd.
Tips voor herstel van de balans
Hieronder geef ik een aantal tips om de weg naar het herstel van de balans in te zetten:
– Word je bewust van het feit dat je, om het tij te keren, eigenlijk meer van hetzelfde doet of denkt. Het is voor jou zo normaal dat je het niet meer bij jezelf kunt waarnemen. Vraag daarom anderen vanuit oprechte nieuwsgierigheid hoe die naar jou kijken en wat zij bij jou waarnemen.
– Je komt niet voor niets terecht in een bepaald uitvergroot aspect van je persoonlijkheid. Enerzijds is dit vaak ook je talent. Anderzijds heb je (meestal onbewust als kind) geleerd dit talent overmatig in te zetten (‘overlevingsstrategie’) om pijn* te voorkomen. Om de polarisatie in jezelf een halt aan te roepen dien je deze ‘pijn’ minder te ‘worden’ maar meer te leren ‘hebben’. Je moet haar gaan toelaten en voelen. Het helpt hierbij ook om je taal aan te passen. In plaats van ‘ik ben onrustig’ naar ‘ik voel een onrust in mijzelf’
* hieronder versta ik onrust, angstig gevoel, wiebeligheid, et cetera.
– Om het vorige te kunnen, is het nodig te starten met het creëren van ruimte in jezelf waarin de ‘pijn’ kan worden waargenomen en waarin deze er mag zijn. Ruimte is vaak ook letterlijk de ruimte voelen om bewust te ademen. Ga eens vaker rustig zitten en wordt je eens helemaal bewust van hoe je zit, hoe je voeten en benen de grond/stoel raken. Volg en voel je ademhaling. Kom eens even helemaal tot rust. Als je jezelf dit toestaat, merk je al een ont-spanning. En wellicht vang je ook een glimp op van de ‘levendigheid’ in je lichaam. Iets dat eigenlijk niet in woorden kan worden uitgedrukt.
– Neem je, tot slot, voor te werken aan dit laatste fundament. Ruim hiervoor tijd in. Doe het op de momenten dat je jezelf juist wil afleiden door middel van Netflix, je telefoon of juist meer te gaan eten of op de momenten dat jij jezelf wilt verdoven met alcohol of andere middelen.
Ik ben ervan overtuigd dat de polariteit die we in de maatschappij, de wereld, waarnemen slechts een weerspiegeling is van onze innerlijke gesteldheid.